ความหมาย : สำนวนนี้มักใช้จะพูดถึงคนที่ชอบคุย ชอบวางท่าทาง เงื้อง่าราคาแพง แต่ก็ไม่ลงมือทำสักทำ ไม่ กล้าทำ ได้แต่ตั้งค่าว่าจะทำ ทั้งๆ ที่ในสมองก็คิดวางแผนอย่างดี ดูน่าเชื่อถือ

ตัวอย่าง :

การลงมือทำนั้นยากกว่าการคิดและการพูด โดยเฉพาะงานใหญ่ งานยาก บางคนก็ เงื้อง่าราคาแพง คิดดี พูดดี วางแผนใหญ่โต แต่ก็ ไม่ลงมือทำสักที คนรอดูก็ได้แต่ลุ้นว่า เมื่อไหร่จะทำสักที จนน่ารำคาญ

บางคนนั้นเป็นพวกจอมวางแผน มีแผนทำอะไรเยอะแยะไปหมด แต่ก็ เงื้อง่าราคาแพง ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันสักอย่าง จะทำอะไรก็ ไม่ทำ ได้แต่ตั้งท่าว่าจะทำ สุดท้ายก็ไม่ได้ทำอะไรเลย

คนประเภท เงื้อง่าราคาแพง มีมากกว่าคนที่ชอบลงมือทำอย่างจริงๆ จัง เพราะการคิด การวางแผน และการถึงแผนการของตัวเอง นั้นง่าย แค่คิดแล้วก็พูดออกมา แต่การทำตามแผนนั้นยาก คนส่วนใหญ่จึงมักจะเป็นคนประเภทนี้ คิดได้ คิดเป็น รู้ทุกอย่าง แต่การลง มือทำให้สำเร็จนั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง เป็นพวกความคิดเข้าท่า แต่เอาเข้าจริงไม่กลับได้เรื่อง