ความหมาย : สำนวนนี้มักจะใช้พูดถึงการแก้ปัญหาที่ไม่สามารถจัดการให้เด็ดขาด หรือไม่สามารถแก้ไข ให้จบ ได้แต่ ลูบหน้าปะจมูก ทำให้ผ่านๆ ไป ให้คนลืมๆ กันไป เพราะการแก้ปัญหาให้เด็ดขาดจะไปกระทบกับคนในที่ทำงาน หรือหน่วยงานเดียวกัน

ตัวอย่าง :

เมื่อเกิดปัญหาในครอบครัว การแก้ปัญหาอาจจะไม่สามารถทำได้อย่างเด็ดขาด ได้แต่ ลูบหน้าปะจมูก ทำอะไร บางอย่างให้มันผ่านๆ ไป โดยที่ปัญหาจริงๆ ไม่ได้ถูกแก้ไขให้จบ เพราะจะเกิดปัญหากับคนในครอบครัว อย่างลูกหลานตัวเอง ไปทำอะไรผิด แต่ก็ไม่อาจจะลงโทษได้อย่างเต็มที่ เป็นต้น

เมื่อเกิดปัญหาในหน่วยงานของรัฐ การแก้ปัญหาบางทีก็ไม่สามารถทำได้อย่างเต็มที่ เพราะล้วนแต่เป็นพรรคพวกกัน ก็ได้แต่ ลูบหน้าปะจมูก แก้ปัญหาลวกๆ หรือตั้งคณะกรรมการขึ้นมาเป็นพิธีเท่านั้น แต่ไม่ได้ทำอะไร รอให้คนลืมๆ ไป ให้เรื่องเงียบหายไป

การต่อสู้กันทางการเมืองค่อนข้างรุนแรง เพราะมีอำนาจและผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้อง หากฝ่ายคู่แข่งกระทำผิด ก็มักจะ ถูกลงโทษหรือเอาเรื่องให้ถึงที่สุด แต่หากพวกเพียวกันเองกระทำความผิด ก็มักจะแก้ปัญหาแบบ ลูบหน้าปะจมูก ไม่ได้แก้ปัญหา หรือทำอะไรอย่างจริงๆ จังๆ อาจจะตั้งคณะกรรมการมาตรวจสอบก็แค่นั้น ตั้งขึ้นมาเป็นพิธี แต่ไม่มีการทำอะไร หรืออาจจะรับ เรื่องไว้ แต่ไม่คืบหน้า เรื่องของพรรคพวก เป็นเรื่องปกติในสังคมไทย หรือสังคมโลกใบนี้ เป็นเหมือนกันหมดทุกประเทศทั่ว โลก