บทสวด พาหุงมหากา หรือ ชัยมงคลคาถม กล่าวกันว่า อานิสงส์ หากสวดทุกวัน เช้าและก่อนนอน จะช่วยเสริมสิริมงคงให้กับชีวิต เป็นบทสวดสรรเสริญชัยชนะของพระพุทธเจ้าต่อมารที่มาผจญ จึงเชื่อว่าหากสวดทุกวัน ก็จะมีชัยต่ออุปสรรคต่างๆ ที่จะเข้ามาในชีวิต และวิธีที่จะทำให้การสวดมนต์เป็นเรื่องง่าย แนะนำให้โหลดบทสวดเก็บไว้ในมือถือ เพราะคนเรา พกมือถือติดตัวหรือวางไว้ใกล้ตัวตลอดเวลา จึงสะดวกมาก อยากสวดตอนไหน เมื่อไร ก็ได้ ไม่ต้องต่อเน็ต
บทสวดมนต์ พาหุงมหากา หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม แห่งวัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี ได้นิมิตรฝันถึง สมเด็จพระพนรัตน์ แห่งกรุงศรีอยุธยา ซึ่งเป็นพระอาจารย์ของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช เป็นผู้แต่งคาถา และหลวงพ่อก็เป็นผู้นำมาเผยแพร่ ต่อลูกศิษย์ลูกหา จนกลายเป็นบทสวดที่นิยมในปัจจุบัน
บทสวดนี้จะมีอยู่ทั้งหมด 8 บท นอกจากการสวดทุกวัน ตอนเช้า และ ก่อนนอนแล้ว อาจจะสวดเฉพาะบางบท ในบางสถานการณ์ เช่น ขณะกำลังเดินทางไปในสถานที่ที่อาจจะมีอันตราย เข้าป่า เพื่อป้องกันสัตว์ร้าย ก็สามารถสวดภาวนาเฉพาะบทสวดที่ 1 สวดวนซ้ำไปเรื่อยๆ ในขณะเดินทาง การสวดเสกเป่าแก้คูณไสย หรือ ไล่ผีเข้า ผีสิ่ง ก็สวดบทที่ 2 เป็นต้น
ดาวน์โหลดไฟล์ PDF บทสวดมนต์
การดาวน์โหลดบทสวด เก็บลงในมือถือ สะดวก สามารถสวดตอนไหนก็ได้ ไม่ต้องเสียเวลาตามหาในเน็ต คลิกที่นี่ เพื่อดาวน์โหลดบทสวด พาหุงมหากา
อานิสงส์ของการสวด
อานิสงส์ของการสวด พาหุงมหากา เชื่อกันว่า ช่วยเสริมสิริมงคลให้ชีวิต และ สามารถมีชัยชนะ ผ่านอุปสรรค อันตรายต่างๆ ในชีวิตไปได้ ให้สวดตอนเช้า และก่อนนอน วิธีสวดง่ายๆ หากโหลดไฟล์ใส่ในมือถือ การสวดมนต์จะสะดวกมาก หยิบมือถือขึ้นมาแล้วก็เริ่มสวดได้ทันที
เริ่มต้นสวด พาหุงมหากา
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
บทสวดอิติปิโส
อิติปิ โส ภะคะวา อะระหัง สัมมา สัมพุทโธ วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ สัตถา เทวะมะนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติฯ
สะวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม สันทิฏฐิโก อะกาลิโก เอหิปัสสิโก โอปะนะยิโก ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิติฯ
สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ยะทิทัง จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา เอสะ ภะคะวะโต
สาวะกะสังโฆ อาหุเนยโย ปาหุเนยโย ทักขิเณยโย อัญชะลีกะระณีโย อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติฯ
บทสวด พาหุงมหากา
๑. พาหุงสะหัส สะมะภินิมมิตะสาวุธันตัง
ครีเมขะลัง อุทิตะโฆ ระสะเสนะมารัง
ทานาทิธัมมะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
๒. มาราติเร กะมะภิยุชฌิตะสัพพะรัตติง
โฆรัมปะนาฬะวะกะมักขะมะถัทธะยักขัง
ขันตีสุทันตะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
๓. นาฬาคิริง คะชะวะรัง อะติมัตตะภูตัง
ทาวัคคิจักกะมะสะนีวะ สุทารุณันตัง
เมตตัมพุเสกะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
๔. อุกขิตตะขัคคะมะติหัตถะสุทารุณันตัง
ธาวันติโยชะนะปะถังคุลิมาละวันตัง
อิทธีภิสังขะตะมะโน ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
๕. กัตตะวานะ กัฏฐะมุทะรัง อิวะ คัพภินียา
จิญจายะ ทุฏฐะวะจะนัง ชะยะกายะมัชเฌ
สันเตนะ โสมะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
๖. สัจจัง วิหายะ มะติสัจจะกาวาทะเกตุง
วาทาภิโรปิตะมะนัง อะติอันธะภูตัง
ปัญญาปะทีปะชะลิโต ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
๗. นันโทปะนันทะภุชะคัง วิพุธัง มะหิทธิง
ปุตเตนะ เถระภุชะเคนะ ทะมาปะยันโต
อิทธูปะเทสะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
๘. ทุคคาหะทิฏฐิภุชะเคนะ สุทัฏฐะหัตถัง
พรัหมัง วิสุทธิชุติมิทธิพะกาภิธานัง
ญาณาคะเทนะ วิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
๙. เอตาปิ พุทธะชะยะมังคะละอัฉฐะคาถา โย
วาจะโน ทินะทิเน สะระเต มะตันที
หิตวานะเนกะวิวิธานิ จุปัททะวานิ
โมกขัง สุขัง อะธิคะเมยยะ นะโร สะปัญโญ
บทสวด ชัยปริตร หรือ มหาการุณิโก
การสวด บทชัยปริตร ให้ตัวเอง ให้สวดตามนี้
๑. มะหาการุณิโก นาโถ หิตายะ สัพพะปาณินัง
ปูเรตวา ปาระมี สัพพา ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โหตุ เม ชะยะมังคะลังฯ
๒. ชะยันโต โพธิยา มูเล สักยานัง นันทิวัฑฒะโน
เอวัง ตวัง วิชะโย โหหิ ชะยัสสุ ชะยะมังคะเล
อะปะราชิตะปัลลังเก สีเส ปะฐะวิโปกขะเร
อะภิเสเก สัพพะ พุทธานัง อัคคัปปัตโต ปะโมทะติฯ
สุนักขัตตัง สุมังคะลัง สุปะภาตัง สุหุฏฐิตัง
สุขะโณ สุมุหุตโต จะ สุยิฏฐัง พรัมหมะจาริสุ
ปะทักขิณัง กายะกัมมัง วาจากัมมัง ปะทักขิณัง
ปะทักขิณัง มะโนกัมมัง ปะณิธี เม ปะทักขิณา
ปะทักขิณานิ กัตวานะ ละภันตัตเถ ปะทักขิเณฯ
๓. ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะพุทธานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เมฯ
ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะธัมมานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เมฯ
ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะสังฆานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เม
บทสวดอิติปิโส
การสวด ให้สวดตามอายุ เช่น อายุ 50 ปี ให้สวดบวกเพิ่มอีก 1 จบ เป็น 51 จบ หรือ 51 รอบ
อิติปิโส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชา จาระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู
อะนุตตะโร ปุริสะทัม มะสาระถิ สัตถาเทวะ มะนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติ
** สำหรับการสวด พาหุงมหากา ให้ตัวเอง เมื่อสวดมาถึงตรงนี้ ก็ข้ามไปหน้า การแผ่เมตตาได้เลย **
บทสวด ชัยปริตร
* กรณีสวดให้บุคคลอื่น ให้สวดตามนี้ *
๑. มะหาการุณิโก นาโถ หิตายะ สัพพะปาณินัง
ปูเรตวา ปาระมี สัพพา ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โหตุ เต ชะยะมังคะลังฯ
๒. ชะยันโต โพธิยา มูเล สักยานัง นันทิวัฑฒะโน
เอวัง ตวัง วิชะโย โหมิ ชะยัสสุ ชะยะมังคะเล
อะปะราชิตะปัลลังเก สีเส ปะฐะวิโปกขะเร
อะภิเสเก สัพพะ พุทธานัง อัคคัปปัตโต ปะโมทะติฯ
สุนักขัตตัง สุมังคะลัง สุปะภาตัง สุหุฏฐิตัง
สุขะโณ สุมุหุตโต จะ สุยิฏฐัง พรัมหมะจาริสุ
ปะทักขิณัง กายะกัมมัง วาจากัมมัง ปะทักขิณัง
ปะทักขิณัง มะโนกัมมัง ปะณิธีเต ปะทักขิณา
ปะทักขิณานิ กัตวานะ ละภันตัตเถ ปะทักขิเณฯ
๓. ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะพุทธานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เตฯ
ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะธัมมานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เตฯ
ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะสังฆานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เต
บทสวดอิติปิโส
การสวด ให้สวดตามอายุ เช่น อายุ 50 ปี ให้สวดบวกเพิ่มอีก 1 จบ เป็น 51 จบ หรือ 51 รอบ
อิติปิโส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชา จาระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู
อะนุตตะโร ปุริสะทัม มะสาระถิ สัตถาเทวะ มะนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติ
การแผ่เมตตาหลังจากสวด พาหุงมหากา
การสวดมนต์ไม่เพียงทำให้จิตใจสงบ แต่ความเชื่อในทางพุทธศาสนาถือว่าเป็นการทำบุญอย่างหนึ่ง และยังทำให้ผู้สวดมนต์รู้สึกเป็นสุขใจ การแผ่เมตตาไปให้ผู้อื่น ก็จะถือเป็นการแผ่บุญ แต่ความสุขไปยังผู้รับด้วย เป็นการให้สิ่งที่ดีกับผู้อื่น ผู้ให้ก็จะได้บุญเช่นกัน
ก่อนแผ่เมตตา ให้ทำจิตใจให้สงบ อาจจะภาวนาพุทโธสัก 2-3 ครั้ง ให้ใจสงบเร็วขึ้น แล้วจึงแผ่เมตตา
แผ่เมตตาให้ตัวเองก่อน
อะหัง สุขิโต โหมิ - ขอให้ข้าพเจ้ามีความสุข
อะหัง นิททุกโข โหมิ - ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากความทุกข์
อะหัง อะเวโร โหมิ - ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากเวร
อะหัง อัพยาปัชโฌ โหมิ - ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากอุปสรรคอันตรายทั้งปวง
สุขี อัตตานัง ปะริหะรามิ - ขอให้ข้าพเจ้าจงมีความสุขกายสุขใจ รักษากายวาจาใจให้พันจากความทุกข์ภัยทั้งปวงเถิด
แผ่เมตตาให้ เจ้ากรรมนายเวร ผู้อื่น และสรรพสัตว์ทั้งหลาย
สัพเพ สัตตา - สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
อะเวรา โหนตุ - จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรต่อกันและกันเลย
อัพพะยาปัชฌา โหนตุ - จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย
อะนีฆา โหนตุ - จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กาย ทุกข์ใจเลย
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ - จงมีความสุขกาย สุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัย อันตราย ทั้งสิ้น เทอญ
แผ่เมตตาให้บุคคลใดเป็นการเฉพาะ
กรณีต้องการแผ่เมตตาให้บุคคลใดเป็นการเฉพาะ โดยเฉพาะผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว ให้ทำจิตใจให้สงบ นึกถึงบุคคลผู้นั้น แล้วจึงสวดบทแผ่เมตตา
การสวดเฉพาะบทสวดที่ต้องการ
การสวดบทสวด พาหุงมหากา อาจจะสวดเฉพาะบทที่ต้องการ เช่น
บทสวดที่ 1
ขณะเดินทางเข้าไปในป่า หรือสถานที่ที่อันตราย ป้องกันภัยจากสัตว์ร้าย เข้าป่า ให้สวดภาวนาไปเรื่อยๆ
๑. พาหุงสะหัส สะมะภินิมมิตะสาวุธันตัง
ครีเมขะลัง อุทิตะโฆ ระสะเสนะมารัง
ทานาทิธัมมะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
บทสวดที่ 2
เสกเป่า แก้คูณไสย ผีเข้า ผีสิง
๒. มาราติเร กะมะภิยุชฌิตะสัพพะรัตติง
โฆรัมปะนาฬะวะกะมักขะมะถัทธะยักขัง
ขันตีสุทันตะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
บทสวดที่ 5
ป้องกันศัตรู ให้คนที่เกลียด เปลี่ยนเป็นมิตร
๕. กัตตะวานะ กัฏฐะมุทะรัง อิวะ คัพภินียา
จิญจายะ ทุฏฐะวะจะนัง ชะยะกายะมัชเฌ
สันเตนะ โสมะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
บทสวดที่ 7
ดับพิษ อสรพิษต่างๆ
๗. นันโทปะนันทะภุชะคัง วิพุธัง มะหิทธิง
ปุตเตนะ เถระภุชะเคนะ ทะมาปะยันโต
อิทธูปะเทสะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
บทสวดที่ 8
กรณีต้องพูดในชุมชน เอาชนะใจคนฟัง
๘. ทุคคาหะทิฏฐิภุชะเคนะ สุทัฏฐะหัตถัง
พรัหมัง วิสุทธิชุติมิทธิพะกาภิธานัง
ญาณาคะเทนะ วิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
