ความหมาย : สำนวนนี้มักจะใช้เปรียบเทียบกับคนที่ชอบทำอะไรเวลาจวนตัว กินข้าวร้อน ถ้าไม่หิวจริงๆ ก็จะ ไม่หุงข้าว และชอบนอนสบาย ทำตัวสบาย ถ้าไม่จวนตัว ก็จะไม่ทำอะไรล่วงหน้า คนประเภทนี้จึงมักจะเป็นคนขี้เกียจ จะทำอะไรก็เมื่อถึง เวลาต้องทำจริงๆ ไม่เช่นนั้นก็จะไม่ทำ

ตัวอย่าง :

ดช. วิชิต มักจะทำการบ้านตอนเช้า โดยเฉพาะในช่วงเวลาก่อนเข้าแถวหน้าเสาธง เป็นคน กินข้าวร้อนนอนสบาย จะไม่ทำอะไร ถ้า ไม่จวนตัวจริงๆ ถ้าไม่ถึงเวลาต้องส่งการบ้าน ก็มักจะไม่ยอมลงมือทำ ต่างจากเพื่อนๆ ซึ่งมักจะทำการบ้านเสร็จแตั้งแต่ที่บ้านแล้ว เมื่อ มาถึงโรงเรียน จึงมีเวลาพูดคุย เล่นสนุกสนานกับเพื่อนๆ

นาย ดำ เป็นคนเกียจคร้าน ชอบความสบาย และมักจะไม่ลงทำอะไร ไม่ทำงาน ทำการ หากเงินไม่หมด เป็นคนประเภทกินข้าวร้อน นอนสบาย คนแบบนี้ ยากจะพบกับความเจริญในชีวิต เพราะจะไม่ทำอะไร หากไม่จวนตัวหรือจำเป็นต้องทำจริงๆ