ความหมาย : จ้าวไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด เป็นสำนวนที่ใช้พูดถึงคนที่ไม่มีบ้านอยู่ อาจจะเป็นคนเร่ร่อน ไม่มีบ้าน หรือคนเคยรวย เคยมีบ้าน มีทรัพย์สมบัติ แต่อาจมีปัญหาทำให้ต้องออกมาอยู่นอกบ้าน กลายเป็นคนเร่รอน ไม่มีที่อยู่เป็นหลัก แหล่ง

ตัวอย่าง :

เพราะความผิดพลาดในการทำธุรกิจ ทำให้ไม่มีเงินเหลือ ทรัพย์สมบัติก็ต้องขายเพื่อนำเงินไปใช้หนี้ และดำรงชีพ ต้องกลายเป็นคน เร่ร่อน เหมือนเจ้าไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด โชคดีที่มีรถ จึงสามารถจอดนอนตามปั๊ม ป้อมตำรวจ บ้านเพื่อน หรืออุทยานแห่งชาติ

คนเร่รอนที่มานอนที่สนามหลวง มีหลายแบบ บางคนก็เป็นคนเร่ร่อน ไม่มีญาติพี่น้อง บางคนเคยมีธุรกิจ แต่ผิดพลาด ล้มเหลว ต้องขายสมบัติทั้งหมด ไม่มีอะไรเหลือ กลายเป็นคนพเนจร เหมือน จ้าวไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด อาศัยรอบๆ สนามหลวง

เด็กบางคนออกจากบ้าน หางานทำเลี้ยงตัวเองตั้งแต่เด็ก เช่น ทำงานร้านอาหารบ้าง ร้านเกมบ้าง กลายเป็นคนเร่ร่อน เหมือน จ้าว ไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด

ทุกวันนี้การทำงานหาเงินง่ายกว่าเดิมมาก ไม่จำเป็นจะต้องเป็นพนักงาน มีรถเพียงคันเดียวจะเป็นมอเตอร์ไซค์หรือรถยนต์ก็ตะลอน เที่ยว เร่ร่อน ทำตัวเป็น จ้าวไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด ค่ำไหนนอนนั่น ไม่ใช่ปัญหาเลย บางคนแบกเป้ตะลอนเที่ยว ถ่ายคลิปวิดีโอลง Youtube สร้างรายได้จากวิดีโอ ได้แต่ละเดือนมากพอสมควร การเที่ยวเป็นการทำงานอย่างหนึ่ง บางคนไม่เฉพาะประเทศไทย แต่ ประเทศเพื่อนบ้านก็ไปมาหลายแห่งแล้ว