ความหมาย : สำนวนนี้มักจะใช้พูดถึงพฤติกรรมของคนสูงวัยหรือมีปัญหาในเรื่องการจดจำหรือสมองเริ่มไม่ดี เริ่ม นับสิบไม่ถ้วน จำอะไรไม่ค่อยได้ หลงๆ ลืมๆ ส่วนใหญ่จะเป็นผู้สูงวัย สมองเริ่มไม่ดีแล้ว

ตัวอย่าง :

นับสิบไม่ถ้วน เป็นการพูดถึงคนสูงวัยอายุมากแล้ว สมองเริ่มไม่ดี จำอะไรไม่ค่อยได้ แต่หากใช้คำพูดนี้กับคนที่อายุยังน้อย ก็แสดงว่าสมองของคนนั้นแลาดน้อยกว่าคนอื่น โง่กว่าคนอื่น หรือสมองมีปัญหา หรืออาจจะเป็นโรคขี้หลงขี้ลืม

หากอายุยังน้อย แต่เป็นคนขี้หลง ขี้ลืม เหมือนคนแก่ นับสิบไม่ถ้วน จำอะไรไม่ค่อยได้ อย่าปล่อยไว้ ควรหาทางทดสอบหรือฝึกสมองให้ออกกำลังกาย ก็จะรู้ว่าสมองของเรานั้นเป็นอย่างไร คุณภาพยังดีแค่ไหน เข่น ฝึกการจำ ฝึกการคิด วิเคราะห์ ฝึกแก้ัญหา คิดคำนวณตัวเลข เมื่อฝึกบ่อยๆ แล้วรู้สึกดีขึ้นก็แสดงว่าสมองนั้นไม่ผิดปกติ แต่เพราะขาดการออกกำลังกาย ก็เลยมีปัญหา ซึ่งเป็นเรื่องปกติ

ถ้าอยากเป็นคนสูงวัยที่สมองดี คิดอ่านได้คล่องแคล่าว ก็จะต้องหมั่นฝึกออกกำลังกายสมอง ไม่เช่นนั้น สมองมักจะแย่ นับสิบไม่ถ้วน จำอะไรไม่ค่อยได้ บางคนอายุมาก 90 กว่าแล้ว แต่สมองก็ยังคิดอ่านได้ดี ไม่มีปัญหาขี้หลง ขี้ลืม เพราะการฝึกฝนบ่อยๆ นั่นเอง ดังนั้นอย่าหยุดคิด หยุดอ่าน หยุดเรียนรู้อะไรใหม่ๆ ให้คิดว่า นั่นคือยาบำรุงสมอง คนเรานั้นยากจะรู้ว่าจะตายเมื่อใด หากร่างกายยังดี แต่สมองแย่ ก็คงจะไม่ไหวเหมือนกัน แต่หากสมองดี ร่างกายแย่ ก็ยังคิดหาวิธีช่วยเหลือตัวเองได้ ไม่ลำบากตอนแก่ชรามากนัก