ความหมาย : สำนวนนี้ใช้พูดถึงคนที่ร่ำรวยแต่แต่งต้วเรียบง่าย ใช้เสื้อผ้าเก่าๆ แต่เหมือน ผ้าขี้ริ้วห่อทอง ร่ำรวย มีฐานะดี แต่หากมองแค่เปลือกนอก ก็จะไม่รู้ความเป็นมา นึกว่าเป็นคนจน ซึ่งบางคนก็ตั้งใจ แต่บางคนก็ใช้ชีวิตตามปกติ

ตัวอย่าง :

คนที่ประสบความสำเร็จทำงาน ทำการจนร่ำรวยนั้น มีจำนวนไม่น้อยที่ใช้ชีวิตเรียบง่าย ไม่ได้แต่งตัวดูดี ให้สมกับฐานะของตน อาจจะใส่เสื้่อผ้าเก่าๆ ดูแล้วเหมือนไม่ใช่คนรวยอะไร แต่จริงๆ แล้วเป็นพวก ผ้าขี้ริ้วห่อทอง มีฐานะแต่ไม่เปิดเผยตัวเองให้ใครรู้ เพราะไม่จำเป็นหรือไม่อยากให้ตัวเองเดือดร้อน

แม้จะเป็นคนร่ำรวยแต่การทำตัวเรียบง่าย แต่งกายเหมือนชาวบ้านทั่วไป ใช้เสื้อผ้าเก่าๆ หรือตามแต่งานการที่ต้องทำ หากเข้าสวนก็จะแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่พร้อมลุย แต่ก็เป็น ผ้าขี้ริ้วห่อทอง ร่ำรวยมีฐานะ คนแบบนี้มีหลายประเภท ที่สามารถทดสอบได้ ด้วยการใช้คำพูดไม่กี่คำ หากคำพูดนั้นๆ ออกแนวดูถูก เจ้าตัวอาจจะทนไม่ไหว แสดงความรวยออกมาทันที แต่บางคนก็ผ่านมามากแล้ว ก็จะไม่สนใจคนประเภทชอบดูถูกคนอื่น โดยดูจากรูปลักษณ์ภายนอก ก็รีบตัดสินชีวิตคนอื่นทันที

หากร่ำรวยแล้วทำตัวเรียบง่าย เหมือน ผ้าขี้ริ้วห่อทอง นั้นจะมีความเป็นส่วนตัว มีความปลอดภัย จากคนที่มุ่งหวังอยากได้เงินทอง ผู้เขียนมีเพื่อนรวย มีฐานะดี มีบ้านหลายหลัง รถยนต์หลายหลัง แต่งตัวดี ข้าวของเครื่องใช้แพง กระเป๋าก็ต้องหลุยติ๊งต๊อง ก็มีแต่คนเข้ามาหา มาขอยืมเงิน หรือพยายามหาอุบายมาหลอกเอาเงินสารพัด ก็ได้ไปหลายล้าน อยางการชวนปล่อยเงินกู้ เจอเบี้ยวไม่คืนไม่น้อย การมีเงิน ควรเก็บไว้เงียบๆ คนเดียวจะดีกว่า สบายใจกว่ามาก