การมีชีวิตคู่นั้นย่อมจะมีปัญหาทะเลาะกันบ้างเป็นเรื่องธรรมดา แต่บางคู่ก็ไม่ธรรมดา เพราะเรื่องที่ทะเลาะกันนั้น เป็นเรื่องเดิมๆ ที่ แม้เวลาผ่านไปเป็นปี ก็ยังทะเลาะกันอยู่อย่างนั้น เช่น ความขี้หึง ความพยายามควบคุมชีวิตอีกฝ่าย ปัญหานิสัยส่วนตัว ซึ่งไม่เพียงสร้าง ปัญหาให้คู่รัก แต่ยังสร้างความรำคาญให้คนรอบข้างอีกด้วย

เมื่อมีความรัก มีคนรัก ช่วงแรกๆ จะมีความสุข เหมือนเป็นช่วงโปรโมชัน ลดแหลก แจกแถม อะไรก็ได้ แต่พอผ่านช่วงนี้ไปแล้ว เหมือนจะมีแต่ความทุกข์ เพราะหลายคู่จะเริ่มมีเรื่องให้ทะเลาะกัน และการหยุดทะเลาะกันนั้นก็เป็นเรื่องยากจริงๆ ต้องใช้เวลา เช่น

หยุดทะเลาะกัน เพราะเริ่มเข้าใจกัน

สำหรับคู่ที่มีความฉลาด ต่างฝ่ายต่างมีสติปัญญา สามารถคิดได้ ก็จะเริ่มหยุดทะเลาะกัน และเริ่มทบทวนสาเหตุ คู่ที่มีปัญญา สามารถคิดได้ ก็จะหยุดทะเลาะกัน เพราะรู้ว่าไม่มีประโยชน์ ต่างฝ่ายต่างเข้าใจ ก็จะอยู่กันได้

หยุดทะเลาะเพราะเลิกรากัน

หลายคู่ต้องเลิกกัน อาจเพราะต่างฝ่ายต่างก็คิดไม่ได้ พยายามจะเอาชนะอีกฝ่ายอยู่ท่าเดียว การเลิกกันจึงเป็นทางออกที่ดีที่สุด เมื่อ เลิกกันแล้ว ก็จะหยุดทะเลาะกันได้ แต่ก็จะไปคบคนใหม่ และเริ่มต้นทะเลาะกับคนใหม่ รอเวลาเลิกกันอีกครั้ง คนที่ขาดปัญญา คิดไม่ได้ ก็จะมีปัญหาแบบเดิม คบกับใครก็ทะเลาะเรื่องเดิมๆ ร่ำไป คนไม่มีปัญหา คิดไม่ได้ ก็จะเป็นแบบนี้

หยุดทะเลาะเพราะมีบุตรหลาน

การมีบุตรหลานจะดึงความสนใจ และหยุดทะเลาะกัน แต่คราวนี้อาจจะมีเรื่องทะเลาะกันเพราะบุตรหลาน

หยุดทะเลาะกันเพราะเข็ดหลาบในชีวิตคู่

หากการมีคู่นั้นเป็นทุกข์ ใครที่สามารถหลุดพ้นได้ สามารถอยู่คนเดียวอย่างมีความสุขได้ ก็จะไม่มีปัญหาเรื่องทะเลาะกับใครให้ปวดหัว ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์จริงๆ ดังพระพุทธองค์ได้กล่าวไว้ แต่การจะหยุดเรื่องความรัก ไม่เหลียวมองใคร ไม่ยุ่งกับใครนั้น ก็ไม่ง่ายนัก ต้องใช้ เวลา ต้องผ่านประสบการณ์เรื่องความรักมามากพอสมควร จนรู้ว่า ในความรักนั้น มีแต่ความทุกข์

การมีชีวิตคู่เรื่องทะเลาะกันก็มีบ้างเป็นธรรมดา แต่ควรเป็นเรื่องที่ไม่สร้างความทุกข์ให้คู่รักของตัวเองมากเกินไปนัก เช่น ความหึง หวงที่มากเกินไป การพยายามควบคุมชีวิตของอีกฝ่าย ให้อยู่ ให้เป็นไปตามที่ตัวเองต้องการที่มากเกินไป ซึ่งเป็นเรื่องที่ยากจะทนรับได้ เมื่อความรักหมดลง หมดรักแล้ว ก็จะเริ่มกลายเป็นความโกรธแค้น เจ็บใจ หรืออาฆาต ผูกใจเจ็บ

ความรักที่มากเกินไป มักจะเป็นการทำร้ายคนที่เรารักอยู่เสมอ และกลายเป็นเรื่องราว หรือทำให้ต้องทุกข์ใจเสียใจในภายหลัง เพราะ เมื่อรักมาก หวงมาก ก็จะพยายามทุกวิธีที่จะควบคุมคนที่ตัวเองรัก จนลืมไปว่า คนเรานั้นไม่ใช่สัตว์เลี้ยง มีหัวใจ มีความรู้สึกนึกคิด แต่ ที่อาจจะยอมก็เพราะความรัก แต่เมื่อถูกกระทำมาก ก็เป็นการทำลายความรักให้หมดไป โดยไม่รู้ตัว กว่าจะรู้ตัว ก็สายเกินไปแล้ว