ความหมาย : สำนวนนี้มักจะใช้กล่าวถึง สภาพครอบครัว ที่มีปัญหาทำให้สมาชิกในครอบครัว ต้อง พลัดพรากจากกัน แยกกันอยู่ กระจายกันไปคนละทิศคนละทาง บ้านแตกสาแหรกขาด หรืออาจจะเป็นบ้านเมืองที่อยู่ในสภาวะ สงคราม หรือเกิดภัยธรรมชาติผู้คนต้องพลัดพรากจากกัน

ตัวอย่าง :

ในช่วงภาวะสงคราม มักจะสร้างความเดือดร้อนให้กับผู้คน บางครอบครัวก็บ้านแตกสาแหรกขาด สมาชิกในครอบครัว ต้อง แยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทาง

ในบางครอบครัว สมาชิกแต่ละคนมีความเห็นแก่ตัว เมื่อโตขึ้น ก็มักจะแยกตัวไปสร้างครอบครัวของตัวเอง ไม่มีใครช่วยเหลือใคร กลายเป็นสภาพ บ้านแตกสาแหรกขาด ต่างคนต่างก็เอาตัวรอด ไม่มีใครช่วยเหลือใคร

การมีครอบครัว โดยเฉพาะผู้เป็นพ่อแม่จึงต้องอ่านนิสัยใจคอ ลูกหลานให้ดีว่าเป็นอย่างไร มีไม่น้อยที่เลี้ยงลูกโตแล้ว ต่างคนต่าง ก็ออกไปสร้างครอบครัวของตัวเอง โดยไม่เคยกลับมาเหลียวแล ญาติพี่น้องอีกเลย ได้ดีแล้ว ไม่คบใคร ไม่เอาใคร