ความหมาย : สำนวนนี้มักจะใช้พูดถึงคนที่ไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นเพราะอยู่ห่างไกล จากที่เกิดเหตุ ตัดขาด จากโลกภายนอก เป็นพวก หูป่าตาเถื่อน อยู่ไกลมากยากจะรับรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นได้ทันท่วงที เพราะในสมัยโบราณนั้นการ ติดต่อสื่อสารไม่ได้สะดวกเหมือนเช่นปัจจุบันนี้ กว่าจะรับรู้เรื่องราวข่าวสาร ก็ต้องใช้เวลาอาจเป็นเดือนหรืออาจเป็นปีๆ
ตัวอย่าง :
การรับรู้ข่าวสารของผู้คนในสมัยโบราณไม่สะดวกเหมือนในปัจจุบันนี้ เพราะไม่มีมือถือ ไม่มีอินเตอร์เน็ต ไม่มีโซลเชียล คน อยู่ไกลก็เหมือน หูป่าตาเถื่อน กว่าจะรู้ข้อมูล กว่าจะรับรู้ข่าวสารในเรื่องต่างๆ จึงต้องใช้เวลานอกจากจะเป็นเรื่องเร่งด่วนที่อาจ จะมีการส่งม้าเร็ว หรือส่งนกพิราบไปแจ้งข่าว แต่หากไม่ใช่เรื่องเร่งด่วนก็อาจจะต้องรอจนกว่าจะมีผู้คนผ่านมาและเล่าให้ฟัง
ทุกวันนี้เรานิยมใช้มือถือสมาร์ทโฟนกันอย่างมาก ซึ่งสะดวกในการรับรู้ติดตามข่าวสารไม่เหมือนในสมัยก่อน ผู้คนอยู่ไกล กัน หูป่าตาเถื่อน อยู่ห่างไกลจนยากจะรับรู้ ข่าวสาร แต่ทุกวันนี้ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม ขอเพียงให้มีสัญญาณมือถือ หรือ สามารถเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ตได้ก็เข้าถึงข้อมูลต่างๆ ไม่อย่างง่ายดาย
การย้ายออกไปอยู่ต่างจังหวัดไกลๆ ไปทำตัวเป็นพวก หูป่าตาเถื่อน อยู่ห่างจากแหล่งความเจริญ ไม่รับรู้ข่าวสารบ้างก็ดี ทำ ตัวเป็นคนป่า ไม่ต้องสนใจกับสื่อต่างๆ เพราะข่าวสารทุกวันนี้มีเยอะมาก โดยเฉพาะข้อมูลขยะ ทั้งเรื่องจริง ไม่จริงบ้าง การรับรู้ ข่าวสารมากเกินไป ก็จะทำให้เก็บเอามาคิด โดยเฉพาะการทะเลาะกันของคนไทย คอมเมนด์ด่ากัน เมื่อคิดมากเกินไป ก็จะทำให้ เกิดความทุกข์ หรือการติดตามข่าวสาร ประเภทการตลาดมากเกินไปก็ทำให้เกิดกิเลสอยากได้อยากมี อยากเป็น สร้างความ ทุกข์กายทุกข์ใจเช่นกัน บางทีการออกไปใช้ชีวิตเรียบง่ายในต่างจังหวัดไกลๆ ก็ทำให้ชีวิตมีความสุข ได้อยู่ความเรียบง่ายอยู่กับ ธรรมชาติ
แม้จะกลายเป็นคน หูป่าตาเถื่อน แต่หากมีความสุขอย่างแท้จริง กับการใช้ชีวิตในต่างจังหวัดไกลๆ ก็ถือว่าคุ้มกว่าการใช้ชีวิตใน เมือง บางคนก็เลือกที่จะทิ้งชีวิตในเมือง ทิ้งรายได้จำนวนมากไปใช้ชีวิตเรียบง่ายในต่างจังหวัดไกลๆ เพราะเงินไม่ใช่ความสุขที่ แท้จริง ความเรียบง่ายต่างหากที่เป็นความสุขที่แท้จริง
