การมีสุขภาพที่ดี ชีวิตก็มีความสุข เพราะไม่มีโรคภัยมากวนใจ แต่การดูแลสุขภาพนั้นเป็นเรื่องที่ทำได้ยากยิ่งนัก น้อยคนจะสามารถควบคุมตัวเอง มีวินัยในการดูแลตัวเองให้มีสุขภาพที่ดี ทั้งร่างกาย และจิตใจ โดยเฉพาะในวัยที่ยังแข็งแรง เราก็มักจะทำร้ายต้วเองด้วยซ้ำไป อย่างการหักโหมทำกิจกรรมหรืองานหนักเสพของมึนเมาหรือกินอาหารมากเกินไป

ผู้คนส่วนใหญ่จะเริ่มดูแลสุขภาพตัวเองอย่างจริงๆ จังๆ ก็ต่อเมื่อร่างกายเริ่มมีปัญหา เจ็บป่วย อายุมากขึ้น ใกล้จะตาย กลัวตาย หรือได้สัมผัสประสบการณ์จริงประเภทเฉียดตาย เฉียดพิการ จึงจะเริ่มดูแลตัวเองอย่างเข้าใจ และจริงจัง

สัมผัสประสบการณ์จริงช่วยสร้างแรงใจดูแลสุขภาพ/h2>

การคบค้าสมาคมกับบรรดา สว หรือผู้สูงวัย ก็จะเจอคำตอบว่าทำไมต้องดูแลตัวเอง เพราะจะได้เห็นผู้สูงวัยหลายแบบ บางคนยังแข็งแรง บางคนเต็มไปด้วยโรคภัยนานาชนิด ช่วยสร้างแรงจูงใจในการดูแลสุขภาพ เพราะรู้แล้วว่า จะเกิดอะไรขึ้น หากไม่ดูแลตัวเอง ตรงนี้ก็เป็นความโชคดีที่ผู้เขียนที่ชอบคบค้าสมาคมกับบรรดาผู้่สูงวัย ทำให้ได้ความรู้ในหลายเรื่องโดยเฉพาะเรื่องสุขภาพ ได้เห็นตัวอย่างของจริงว่าอายุหลัง 60 ขึ้นไปแล้ว แต่ละคนเป็นอย่างไรบ้าง บางท่านก็ป่วย บางท่านก็สบายเหลือเกิน อยู่บ้าน นั่งๆ นอนๆ อยู่บนเดียง มีพยาบาล มีแม่บ้านหรือลูกหลานคอยดูแล สบายจังไม่ต้องทำอะไร แม้กระทั่งเข้าห้องน้ำก็มีสายยาง ไม่ต้องลุกเอง อาหารก็ส่งทางสายยางเช่นกัน p>

บางท่าน 60 กว่าแล้ว ยังแข็งแรงมากยังปั่นจักรยานได้เกินสองร้อยกิโลเมตรต่อวัน บางท่านอายุจะแปดสิบแล้ว สุขภาพยังแข็งแรง ไม่เป็นภาระลูกหลาน สายตายังดี ขับรถได้ มีกิ๊กได้ ยังสามารถขับรถเที่ยวไปได้เกือบทั่วประเทศ บางคนอายุ 80 แต่ยังเป็นอาจารย์พิเศษสอนที่มหาวิทยาลัย ร่างกายยังแข็งแรงมาก ความคิดความอ่านความจำยังดีมาก ดูไม่เหมือนคนอายุมากขนาดนั้น นี่คือแรงบันดาลใจที่ทำให้เราอยากจะดูแลตัวเอง

ประสบการณ์ส่วนตัวที่พบมาเป็นความประทับใจและตัวอย่างที่ดีที่จะช่วยให้อยากดูแลสุขภาพ เพราะความตายนั้น เราจะไปกะเกณฑ์ไม่ได้ ว่าจะให้ตายเมื่อไหร่ บางคน 90 กว่าแล้วก็ยังไม่ยอมตายสักที บางคนตายแล้วก็ยังฟื้นขึ้นมาอีก คุณยายทวดผู้เขียนอายุ 102 ปี แต่ท่านแข็งแรง ไม่ได้เป็นภาระลูกหลานมากนัก ส่วนคุณยายก็สุขภาพดีเช่นกัน จากไปเมื่ออายุ 96 ปี น้อยกว่ายายทอด 6 ปี เสียด้วยโรคชรา ตามธรรมชาติ แข็งแรง ไม่เคยเข้าโรงพยาบาลหรือเจ็บป่วยให้เป็นภาระใครเลย หูดีมาก นินทาอะไรไม่ได้เลย

จะเริ่มต้นดูแลสุขภาพอย่างไรดี

คนส่วนใหญ่หากอายุยังน้อย ร่างกายยังแข็งแรง ก็จะไม่สนใจเรื่องนี้กันเท่าไหร่นัก ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติ แต่สำหรับคนที่มีอายุมากกว่า สามสิบปีกลางๆ ขึ้นไป โดยเฉพาะช่วงอายุสี่สิบขึ้นไป จะเริ่มมีปัญหาสุขภาพ ปวดหลัง ปัญหาสายตา เป็นต้น

การดูแลสุขภาพสำหรับผู้ที่อายุยังน้อย

ช่วงก่อนอายุ 30 ปี หรือช่วงวัยรุ่น ส่วนใหญ่จะมีร่างกายที่ยังแข็งแรง แต่ต้องระวังเรื่องการออกกำลังกาย อย่าหักโหม หรือเล่นกีฬาที่เสี่ยงเกินไป หากเล่นแล้วทำเงินได้เป็นล้าน อย่างไทเกอร์ วูด ก็ทำไปเถอะ เพราะอนาคตก็จะมีเงินไว้รักษาตัวเอง แต่หากเล่นสนุกๆ คิดว่าเท่ ก็อย่าไปทำเลย ไม่คุ้มกับความเจ็บป่วยที่จะตามมาในอีกสิบกว่าปีข้างหน้า ซึ่งมักจะป่วยไปทั้งชีวิต

ผู้เขียนเคยเป็นนักกีฬามหาวิทยาลัย เล่นตะกร้อ เป็นตัวฟาดลูก กระโดดตีลังกาฟาดลูก มีความสามารถเด่นมากในการกระโดดตีลังกาท่ายาก มันเท่มาก หลายคนชื่นชมความสามารถ แต่ในอีกสิบกว่าปีต่อมาจนถึงทุกวันนี้ กลับมีชีวิตที่ด้วยความทุกข์ทรมานกับอาการปวดหลัง ปวดเอว ปวดเข่า มันไม่คุ้มค่าเลย ที่จะต้องเป็นแบบนี้ไปชั่วชีวิต

การดูแลสุขภาพตัวเองสำหรับผู้สูงวัย

นอกจากเรื่องอาหารการกินที่อย่าปล่อยให้อ้วนเกินไป ก็ต้องออกกำลังกาย เพราะเมื่อเราเริ่มมีอายุมากขึ้น อวัยวะต่าง จะเริ่มเสื่อมสภาพไปตามกาลเวลา เช่น กระดูก เซลล์ต่างๆ แต่ก็มีสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้เรามีสุขภาพที่แข็งแรงได้ นั่นก็คือ กล้ามเนื้อ ข้อต่อต่างๆ ในร่างกาย ข้อมือ ข้อเข่า กระดูกสันหลัง กระดูกคอ ฯลฯ ล้วนมีกล้ามเนื้อที่หุ่อหุ้มโดยรอบ หากกล้ามเนื้อเหล่านี้ยังแข็งแรง ก็จะไม่เจ็บป่วยง่ายๆ ซึ่งต้องอาศัยการออกกำลังกาย

อาหารดีมีประโยชน์ช่วยได้แค่อวัยวะภายใน

เรื่องนี้เป็นกรณีศึกษาของการดูแลตัวเอง 2 แบบ ที่เห็นผลได้อย่างชัดเจน กรณีแรก แม้จะอายุมากใกล้ 70 แต่ออกกำลังกาย ร่างกายแข็งแรง ลื่นล้มก้นกระแทกพื้นปูน แต่ไม่เป็นอะไรเลย อีกคนไม่อออกกำลังกายเลย แต่เน้นทานอาหารดีมีประโยชน์ ล้มในห้องน้ำครั้งเดียว กลายเป็นคนพิการ กระดูกหักหลายท่อน เรื่องอาหารจะช่วยบำรุงอวัยวะภายให้ให้แข็งแรง ตับ ม้าม ไต หัวใจ แต่กล้ามเนื้อที่ห่อหุ้มอวัยวะภายใน ต้องใช้การออกกำลังกาย 2 อย่างนี้ ต้องทำคู่กัน เวลาหกล้ม ตับช่วยอะไรไม่ได้ ต้องอาศัยกล้ามเนื้อ ดังนั้งก็ต้องแยกแยกให้ออก กินอาการดี แต่ไม่ออกกำลังกาย ก็ช่วยอะไรไม่ได้เหมือนกัน

สัมผัสประสบการณ์เฉียดตายจึงจะเริ่มดูแลตัวเอง

เรื่องนี้ัเป็นประสบการณ์ตรงของผู้เขียนเอง จากรูปคือสภาพรถที่เกิดอุบัติเหตุ แต่คนขับไม่เป็นอะไรเลย หลับในขับชนต้นไม้ไม่มีการเบรค ไม่ได้คาดเข็มขัดนิรภัย หน้าอกไปกระแทกกับพวงมาลัย พวงมาลัยงอ แต่หน้าอกเป็นแค่รอยช้ำเล็กน้อย เอกซ์เรย์แล้วไม่มีอะไรแตกหักหรือเสียหาย ทั้งหมดก็เป็นผลมาจากการออกกำลังกายเป็นประจำ วิดพื้น วิ่ง ดึงข้อ เดินเป็ด ทำให้กล้ามเนื้อแข็งแรง จึงไม่เป็นอะไรมากนัก และก็โชคดีด้วยที่เป็นรถยุโรปซึ่งมีความปลอดภัยสูงกว่ารถญี่ปุ่น

นอกจากอุบัติเหตุจากรถยนต์แล้วก็ยังมีอุบัติเหตุจากการปั่นจักรยาน ล้มก้นกระแทกพื้นปูนก็หลายรอบ แต่ก็ไม่มีปัญหาอะไร นอกจากฟกช้ำเล็กน้อย ซึ่งก็เป็นผลจากการวิ่งทำให้กล้ามเนื้อขา ก้นแข็งแรง ช่วยป้องกันไม่ให้บาดเจ็บรุนแรง

อย่าสร้างเงื่อนไขในการดูแลตัวเอง

การดูแลตัวเอง การออกกำลังกายเป็นเรื่องที่ทำได้ยาก ต้องมีวินัย ซึ่งบางคนก็มักจะหาข้ออ้าง ที่จะไม่ทำหรือทำอะไรให้ยุ่งยากเพื่อจะได้ไม่ต้องออกกำลังกาย เช่น ต้องไปเป็นสมาชิกฟิตเนตสักแห่ง ต้องมีเทรนเนอร์ ความไม่สะดวกในเรื่องเวลาและการเดินทางก็ทำให้เราไม่สามารถดูแลสุขภาพตัวเองได้ ซึ่งระยะเวลาที่เราใช้ในการเดินทางไปยังสถานฟิตเนสนั้น มันก็มากพอสำหรับการออกกำลังกายภายในบ้านหรือแม้แต่ในห้องพัก แถมยังประหยัดค่าน้ำมัน ค่าเดินทาง ค่าบริการการเป็นสมาชิก อีกต่างหาก อีกทั้งเมื่อเริ่มมีปัญหาในการเดินทางหรือการงาน ก็มักจะไม่ได้ไปออกกำลังกาย

สร้างความมั่นคงให้ชีวิตทั้งร่างกายและจิตใจ

อย่ามัวแต่สร้างความแข็งแรงให้ร่างกายเพียงอย่างเดียว เรื่องของจิตใจก็เช่นกัน เพื่อให้มีสุขภาพดีทั้งร่างกายและจิตใจ เล่นการฝึกสมาธิ ฟังธรรม สวดมนต์ ทำบุญเป็นสิ่งที่จะต้องทำเช่นกัน เพื่อให้จิตใจแข็งแกร่ง แข็งแรง

หลังจากอ่านบทความนี้จบแล้ว ผู้เชียนเชื่อว่า หลายคนก็ยังละเลยไม่ดูแลสุุขภาพของตัวเองเหมือนเดิม ซึ่งเป็นเรื่องปกติ แต่อย่างน้อยในวันที่เราเจ็บป่วย ก็จะได้รู้วิธีเบื้องต้นในการดูแลตัวเอง ซึ่งจริงๆ แล้วไม่มีค่าใช้จ่ายอะไรมากนัก อาศัยแค่เวลากับความมีระเบียบวินัยเท่านั้น

การดูแลตัวเองเป็นเรื่องที่ผู้คนส่วนใหญ่ไม่สามารถทำได้ เพราะเป็นเรื่องยากมากจริงๆ กรณีของผู้เขียน เพราะอยู่คนเดียว ไม่มีครอบครัว จึงต้องดูแลตัวเอง เพราะหากเป็นอะไรขึ้นมา จะลำบากมาก เคยเจ็บป่วยอยู่เดือนกว่า ต้องคลานเข้าห้องน้ำ เดินแทบไม่ได้ จึงต้องใส่ใจสุขภาพ ต้องสามารถพึ่งพาตนเองได้ ช่วยเหลือตัวเองได้ จึงยังออกกำลังอย่างสม่ำเสมอ ต่างจากคนมีครอบครัว การมีคนอยู่รอบข้าง จึงมักจะฝากความหวังไว้ที่คนเหล่านั้น ไม่เหมือนคนตัวคนเดียว สิ่งที่จะพึ่งพาได้ ก็จะมีเพียงร่างกายและจิตใจที่แข็งแรงของตัวเองเท่านั้น

สุดท้ายนี้ก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆ ท่านนะครับ ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงทั้งกายและใจ แต่หากสุขภาพดี อายุยืน ก็จะมีรายจ่ายเยอะมากตามมา หลายคนเกษียณตั้งแต่ 60 แต่อายุยืนมาก 90 ปี ก็ยังไม่ตาย หากไม่มีเงินเก็บไว้ดูแลตัวเอง ลูกหลานและรัฐบาลจะลำบากในการดูแล ดูประเทศญี่ปุ่นตอนนี้ คนแก่จะล้นประเทศอยู่แล้ว ในอนาคตไทยเราก็จะเป็นแบบเดียวกัน